• Prace ponad 80 artystów ceramików z całego świata
• Ponad 800 specjalnie zamówionych zdjęć barwnych
Nauka ceramiki może stanowić wspaniałą zabawę, zapewniając satysfakcjonujące zajęcie na wiele godzin, ale trzeba zdać sobie sprawę, że z pewnymi materiałami ceramicznymi i urządzeniami należy obchodzić się z wielką ostrożnością.
Podobnie jak wielu ludzi z mojego pokolenia zainteresowałam się pracą w glinie pod wpływem tradycji Bernarda Leacha. Filozofia Leacha łącząca idee Wschodu i Zachodu silnie wpływała na kształtowanie ruchu pracowni garncarskich. Leach ustalił kodeks praktyki garncarskiej odnoszący się zarówno do materiałów, jak i do estetyki. W latach, w których kształtowałam swoją postawę twórczą, mojemu zainteresowaniu gliną towarzyszyły charakterystyczne dla tamtego czasu idee z nią związane.
Wydawało się wówczas, że praca w glinie stanowi sprzeciw wobec nowoczesnego świata sztucznych materiałów i masowej produkcji. W oczach podatnej na wpływy młodej osoby, którą byłam, mój pierwszy nauczyciel ceramiki roztaczał wokół siebie aurę wschodniego mistycyzmu i towarzyszącej mu duchowości. Dotknięcie gliny miało w sobie coś zniewalającego, a sam proces był fascynujący - obserwowanie, jak powstają kształty na kole garncarskim i jak wypalanie w piecu ceramicznym zmienia kolor i szkliwo.
Szczególnie ekscytujące było wypalanie drewnem, w piecu olejowym, raku i gazowym. Nie mogłam doczekać się chwili otwarcia pieca. Do dzisiejszego dnia opanowuje mnie podniecenie, kiedy temperatura spadnie na tyle, by można było otworzyć drzwiczki i zajrzeć do środka pieca ceramicznego. Z czasem ta fascynacja przemieniła się w zrozumienie przebiegu procesów technologicznych, ale pragnienie poszukiwań, wynalazków i wyrażania siebie poprzez ceramikę artystyczną trwa nadal.
Być może wielu z was właśnie zaczęło zajmować się ceramiką i wniesie do niej oryginalne, twórcze idee. Dzięki temu projekty cermiczne i techniki cermiczne będą nieustannie wzbogacane nowymi pomysłami. Historia ceramiki pokazuje, że główne procesy i techniki nie uległy zmianie, ale że nastąpił postęp w dziedzinie twórczego projektowania ceramiki.
Spoglądając wstecz, widzimy, że to idee właściwe dla danego okresu lub kultury odróżniają je od innych oraz że myślenie charakterystyczne dla danej epoki ma zasadnicze znaczenie dla tego, w jaki sposób ceramika jest oceniana i szanowana. W dzisiejszych czasach istnieje wiele możliwości wyboru. Współczesny garncarz ma swobodę indywidualnej interpretacji i badania idei estetycznych, tematów, kultury i materiałów ceramicznych.
Uznając tę swobodę, próbowałam przysposobić szereg technik ceramicznych tak, by uzyskać metody pracy w glinie odpowiednie zarówno dla początkujących, jak i dla bardziej doświadczonych, używających gliny jako surowca do wykonywania wyrobów użytkowych lub do innych celów, takich jak prace rzeźbiarskie czy architektoniczne.
Unikałam odniesień do „garnków" lub „garncarstwa" i zamiast tego posługiwałam się terminem szerszym: „ceramika". Praca w glinie nie polega jedynie na robieniu garnków. Starałam się też, by każdą z dziedzin potraktować sprawiedliwie i unikać uprzywilejowania pewnych szczególnych metod i sposobów oraz by nie sugerować, że jakaś forma czy powierzchnia jest ważniejsza od innej.
Istnieje szereg dziedzin, których prezentację uznałam za ważne uzupełnienie informacji o podstawowych technikach takich jakmodelowanie ręczne, sporządzanie i stosowanie form, dekorowanie biskwitu i wypalanie w piecu. W dziale poświęconym projektowaniu ceramiki przedstawiłam zarys inspiracji i środki wyrazu, którymi posługują się współcześni artyści ceramicy, oraz podałam praktyczne wskazówki dotyczące rysowania i przenoszenia projektów na glinę.
W części omawiającej glinę podałam rady, w jaki sposób przygotowywać i stosować glinę włóknistą, o której przypomniała Rosette Gault, udoskonalając technologię w trakcie swoich prac badawczych. Uwzględniłam również popularne ostatnio techniki nadruku, jako subtelnego i inspirującego środka wyrazu.
Wspomniałam również o często lekceważonym i nieuznawanym wypalaniu jednokrotnym, które skraca proces produkcyjny i pozwala działać bardziej spontanicznie. Wszystkie te techniki ceramiczne można jeszcze rozwinąć, zbadać i ulepszyć tak, by odpowiadały Waszym celom.
Mam nadzieję, że książka posłuży jako praktyczny poradnik dla ceramików początkujących i zainspiruje bardziej zaawansowanych adeptów sztuki ceramicznej oraz dostarczy wyczerpujących aktualnych informacji na temat nowości w ceramice.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz