poniedziałek, 15 lutego 2010
Kobalt
Kobalt - ciemnobłękitny pigment otrzymywany z tlenku kobaltu. Odporny na wysoką temperaturę wypalania i dlatego stosowany do dekoracji podszkliwnych.
Bernard Leach
Bernard Leach jest uważany za jednego z największych ceramików brytyjskich XX wieku. Spędził jedenaście lat w Japonii (1909-1920), potem wrócił do Anglii aby otworzyć prcownię St. Ives i przekazać umiejętności nbyte w orientalnej Japonii. Wywarł duży wpływ poprzez swoje pisma, był także mistrzem wielu ceramików (mi. MichMichael Cardew, Harry Davis) którzy wyrobili mu opinię wielkiego reformatora zachodniej cermiki.
Źródło: www.ceramicstoday.com
sobota, 13 lutego 2010
Kawalet
Kawalet – stół rzeźbiarski, zazwyczaj trójnożny, wyposażony w blat umieszczony na gwincie. Wysoki od 100 do 140 cm, z regulowaną wysokością blatu, zazwyczaj okrągłego, spotykane są również blaty wielokątne i kwadratowe. Służy do tworzenia modeli w glinie.Są również kawalety niskie (20-50 cm) o blatach znacznie szerszych, najczęściej kwadratowych o boku od 80 do nawet 400 cm. Służą one do realizacji większych modeli, np. figur w skali naturalnej bądź pomników. Mają formę niskiego, szerokiego stołu, bez regulowanej wysokości. Te większe wykonywane są zazwyczaj do konkretnej realizacji, te mniejsze służą często w uczelniach artystycznych do realizacji studium figury ludzkiej.
Wypał Raku
Technika Raku - wypalanie ceramiki w niekontrolowanej temperaturze w "żywym" ogniu, często w warunkach naturalnych (np. na ognisku w wykopanej jamie).
Klasyczne raku pochodzi z Japonii (XVII wiek), gdzie wykonywano tym sposobem czarki służące do ceremonii picia herbaty. Słynny był ośrodek blisko Kioto, gdzie od XVI wieku wytwarzano najsłynniejsze na wyspach czarki do herbaty.
Rozpalone do czerwoności naczynia (temperatura 900- 1150 stopni Celsjusza) wyciąga się z ognia specjalnymi szczypcami. Następnie poddaje się je redukcji w materiale redukcyjnym np. w wodzie, trocinach czy trawie. Wszystkie te sposoby pozostawiają ślady na naczyniach w postaci odcisków narzędzi, trawy, liści. Szkliwa stosowane do raku mogą zawierać domieszki tlenków metali, co daje bardzo ciekawe mieniące efekty kolorystyczne podczas szkliwienia.
Masy ceramiczne stosowane do raku są ogniotrwałe oraz zawierają montmorylonit.
Prace wypalane techniką Raku znajdziecie na stronie tego artysty:
http://www.garyrferguson.com/gallery.htm
Klasyczne raku pochodzi z Japonii (XVII wiek), gdzie wykonywano tym sposobem czarki służące do ceremonii picia herbaty. Słynny był ośrodek blisko Kioto, gdzie od XVI wieku wytwarzano najsłynniejsze na wyspach czarki do herbaty.
Rozpalone do czerwoności naczynia (temperatura 900- 1150 stopni Celsjusza) wyciąga się z ognia specjalnymi szczypcami. Następnie poddaje się je redukcji w materiale redukcyjnym np. w wodzie, trocinach czy trawie. Wszystkie te sposoby pozostawiają ślady na naczyniach w postaci odcisków narzędzi, trawy, liści. Szkliwa stosowane do raku mogą zawierać domieszki tlenków metali, co daje bardzo ciekawe mieniące efekty kolorystyczne podczas szkliwienia.
Masy ceramiczne stosowane do raku są ogniotrwałe oraz zawierają montmorylonit.
Prace wypalane techniką Raku znajdziecie na stronie tego artysty:
http://www.garyrferguson.com/gallery.htm
niedziela, 7 lutego 2010
Narzędzia ceramiczne: szpatułko-oczka
Komplet dwustronnych narzędzi szpatułko/oczek do modelowania w glinie, modelinie oraz w innych masach plastycznych. Długość narzędzi wynosi 21cm, a każde z nich jest zakończone innym profilem. Szczególnie przydatne przy wydrążaniu małych form rzeźbiarskich tak by ich ciężar i ilość zużytej masy był mniejszy. Uniwersalne połączenie szpatułki i oczka sprawia, że można pracować jednym narzędziem zamiast dwóch.
Piec kręgowy Nabertherm Top 45 eco
- Pojemność
- 45 l.
- Max. temperatura wypału
- 1300 °C
- Średnica komory
- 410 mm
- Głębokość komory wypału
- 340 mm
- Moc
- 2,9 kW
- Napięcie zasilania
- 230 V
- Średnica obudowy
- 580 mm
- Wysokość obudowy
- 670 mm
- Masa
- 60 kg
Top 45 - Top 220 Doskonałe wzornictwo, mała masa i dobre efekty wypalania — oto niektóre z zalet naszych pieców ładowanych od góry Top 45 – Top 220. Standardowo montowane rolki jezdne umożliwiają ustawianie pieców w dogodnym miejscu. Odpowiednie piece dla hobbystów, a także do mniejszych pracowni!
Najwyższa jakość:
- Elementy grzewcze umieszczone w rowkach; grzanie dookoła
- Elementy grzewcze o najlepszej jakości, długi czas eksploatacji dzięki optymalnej grubości i długości drutu
- Cicha praca układu grzewczego dzięki przekaźnikowi półprzewodnikowemu
- Precyzyjny przebieg temperatury dzięki szybkiemu sterowaniu przełączaniem
- Termoelement typu S
- Stykowy wyłącznik bezpieczeństwa pokrywy
- Wielowarstwowa izolacja wpływająca na zmniejszenie zużycia prądu i niską temperaturę zewnętrzną
- Modele Top 60eco i następne ze specjalną energooszczędną izolacją dodatkową o wysokiej jakości
- Wyłożenie wnętrza pieca cegłami ogniotrwałymi umożliwiające wypalanie bez zanieczyszczenia produktu
- Obudowa z nierdzewnych blach strukturalnych
- Pokrywa z regulowanym elementem szybko zamykającym, możliwość zamykania na kłódkę
- Trwałe uszczelnienie pokrywy (cegła na cegle)
- Łatwe otwieranie pokrywy dzięki mocnym sprężynom gazowym
- Bezstopniowa regulacja otworu dolotowego powietrza w dnie pieca, umożliwiająca dobrą wentylację i szybkie chłodzenie
- Otwór gazów odlotowych z boku pieca z króćcem przyłączeniowym do przewodu sztywnego, o średnicy 80 mm
- Rolki ułatwiające transport pieca bez konieczności podnoszenia, blokowane
- Znak sprawdzonego bezpieczeństwa GS, znak CE
- Modele Top 60..: do Tmaks. 1200 °C i napięcia 230 V oferujemy piec Top 60, do Tmaks. 1300 °C i napięcia 230 V proponujemy energooszczędny piec Top 60eco. W przypadku dostępności przyłącza trójfazowego polecamy piec Top 60/R szybko osiągający temperaturę pracy
Szkliwo ceramiczne
Szkliwo ceramiczne – nazwa używana w odniesieniu do polewy nakładanej na wyroby ceramiczne przez zanurzenie, natrysk, nałożenie pędzlem lub polanie. Po wypaleniu jej w temperaturze powyżej 600°C, składniki topią się "oblewając" wyrób ceramiczny. Polewa zastyga w postaci cienkiej powłoki.
W zależności od temperatury topnienia, szkliwa dzieli się na:
łatwo topliwe – temperatura topnienia do + 1100°C
średnio topliwe – temperatura topnienia od + 1100°C do + 1230°C
trudno topliwe – temperatura topnienia od + 1230°C do + 1450°C.
Szkliwa składają się z tlenków metali i niemetali, mogą zawierać związki takich pierwiastków jak ołów, bor, cyna, wapń, żelazo, aluminium itp. Powłoka szkliwa, w zależności od składu, nadaje przedmiotom barwę, połysk (w przypadku szkliwa lśniącego), spotykane są powłoki matowe lub półprzeźroczyste. Nadają one przedmiotom takie cechy jak: odporność na przenikanie wody, działanie kwasów, zasad itp.
szkliwo transparentne: ołowiowe, zabarwione tlenkami metali (najtańsze- najbardziej popularne- tlenki żelaza)
szkliwo barwne:białe- cyna; fioletowe- związki manganu; niebieskie- kobalt i jego tlenki; żółty- związki żelaza, antymony; zielony- związki miedzi
W zależności od temperatury topnienia, szkliwa dzieli się na:
łatwo topliwe – temperatura topnienia do + 1100°C
średnio topliwe – temperatura topnienia od + 1100°C do + 1230°C
trudno topliwe – temperatura topnienia od + 1230°C do + 1450°C.
Szkliwa składają się z tlenków metali i niemetali, mogą zawierać związki takich pierwiastków jak ołów, bor, cyna, wapń, żelazo, aluminium itp. Powłoka szkliwa, w zależności od składu, nadaje przedmiotom barwę, połysk (w przypadku szkliwa lśniącego), spotykane są powłoki matowe lub półprzeźroczyste. Nadają one przedmiotom takie cechy jak: odporność na przenikanie wody, działanie kwasów, zasad itp.
szkliwo transparentne: ołowiowe, zabarwione tlenkami metali (najtańsze- najbardziej popularne- tlenki żelaza)
szkliwo barwne:białe- cyna; fioletowe- związki manganu; niebieskie- kobalt i jego tlenki; żółty- związki żelaza, antymony; zielony- związki miedzi
Biskwit
wstępnie spieczona masa ceramiczna. Spiekanie na biskwit prowadzi się w temperaturze niższej niż wypalanie ostateczne (porcelana, porcelit), rzadko w wyższej (wypalanie fajansu). Ma znacznie niższą wytrzymałość mechaniczną i twardość niż materiał ceramiczny po ostatecznym wypaleniu; może być obrabiany mechanicznie i szkliwiony.
Nazwą tą określa się również przedmioty dekoracyjne z porcelany nieszkliwionej, przypominającej marmur.
Nazwą tą określa się również przedmioty dekoracyjne z porcelany nieszkliwionej, przypominającej marmur.
Angoba
pobiałka, engoba (z fr.) - w produkcji wyrobów ceramiki budowlanej, to powłoka z białej lub barwionej glinki, którą powleka się wyrób przed wypaleniem. Po wypaleniu uzyskujemy powierzchnię matową.
W produkcji płytek ceramicznych stosuje się pobiałki w składzie których są: fryty, glinki, kaoliny, piaski szklarskie, mączki wapienne oraz inne dodatki (np. cyrkon).
Zabezpiecza przed odgazowywaniem masy ceramicznej, przed przesiąkaniem wody na wierzch szkliwa oraz poprawia krzywiznę wypalanego wyrobu.
Nakładana na wyroby poprzez polewanie (dzwonem), zanurzanie lub też spryskiwanie (z kabin dyskowych). W produkcji płytek ceramicznych stosowana samodzielnie lub jako podkład pod szkliwo.
W produkcji płytek ceramicznych stosuje się pobiałki w składzie których są: fryty, glinki, kaoliny, piaski szklarskie, mączki wapienne oraz inne dodatki (np. cyrkon).
Zabezpiecza przed odgazowywaniem masy ceramicznej, przed przesiąkaniem wody na wierzch szkliwa oraz poprawia krzywiznę wypalanego wyrobu.
Nakładana na wyroby poprzez polewanie (dzwonem), zanurzanie lub też spryskiwanie (z kabin dyskowych). W produkcji płytek ceramicznych stosowana samodzielnie lub jako podkład pod szkliwo.
Ceramika
Słowo ceramika pochodzi od greckiego słowa κεραμικός - keramikos, oznaczającego "wypalanie ziemi". Ceramika jest pojęciem obejmującym wszystkie nieorganiczne, niemetaliczne materiały, wytwarzane z udziałem obróbki cieplnej.
Poprzez ceramikę rozumie się również gałąź nauki i techniki, należącą do szerszej dyscypliny - inżynierii materiałowej, badająca naturę, metody wytwarzania i możliwości zastosowania materiałów ceramicznych, a także gałąź przemysłu zajmująca się produkcją materiałów ceramicznych.
Terminem ceramika określa się również dziedzinę sztuki, której niezbędnym elementem jest formowanie materiałów ceramicznych poddanych obróbce cieplnej dla uzyskania trwałego dzieła.
Materiały ceramiczne:
Materiały ceramiczne są nieogranicznymi związkami metali z tlenem, azotem, węglem, borem i innymi pierwiastkami, w których atomy połączone są wiązaniem jonowym i kowalencyjnym.
Ceramiak była wykorzystywana przez człowieka, od tysiącleci. Krzemień oraz kamień i glina były wykorzystywane już w czasach prahistorycznych, jako narzędzia i materiały budowlane. Szacuje się, że pierwsze gliniane naczynia wytwarzane były już 8000 lat p.n.e., a metody produkcji szkła zastosowano już 4000 lat p.n.e. Zakres zastosowania materiałów ceramicznych wciąż rośnie, sprawiając że ceramika odgrywa coraz większą rolę we współczesnym świecie. Przyczyniają się do tego jej szczególen właściwośc: duża odporność termiczną i chemiczną, szczególne właściwości elektryczne, oraz dużą wytrzymałość i trwałość.
Podział materiałów ceramicznych:
1.1 materiały wiążące stosowane w budownictwie (Ceramika wielkotonażowa):
1.2. ceramika czerwona budowlana (Ceramika wielkotonażowa) - materiały ceramiczne formowane stosowane w budownictwie:
2. Ceramika ogniotrwała - materiały odporne na wysokie temperatury, stosowane w przemyśle metalurgicznym, ceramicznym, szklarskim, chemicznym i naftowym.
3. Ceramika szlachetna - produkty to ceramika stołowa i sanitarna oraz ceramika ozdobna, wykorzystanie w przemyśle elektrycznym, energetyce.
4. Ceramika o czerepie spieczonym
5. Kafle i płytki szkliwione
6. Szkło - materiał nieograniczony, składający się głównie z tlenków, których stan fizyczny stanowi stan pośredni pomiędzy stanem ciekłym a stałym. Szczegolną cechą szkieł jest ich przeźroczystość, dzięki której znajdują szerokie zastosowanie we współczesnym świecie.
7. Ceramika specjalna (techniczna) - zaawansowana ceramika. Ceramika specjalna to zróżnicowana grupa nowoczesnych materiałów. Łączy materiały przeznaczone dla elektroniki, na narzędzia skrawające, elementy ścierne i odporne na ścieranie, materiały ogniotrwale o podwyższonej jakości, ceramika wykorzystywana w przemyśle jądrowym, w silnikach a także w celach medycznych.
Nowoczesne materiały ceramiczne znajdują szereg zastosowań w różnych dziedzinach życia, służąc do produckji:
elementów strukturalnych - ceramicznych protez medycznych, elementów tnących, części silników
elementów elektrycznych - kondensatorów, izolatorów, magnesów, zintegrowanych obwodów elektrycznych, nadprzewodników, półprzewodników, elementów piezoelektrycznych.
powłok - części silników, narzędzia tnące, przemysłowe osłony, pancerze stosowane w przemyśle zbrojeniowym, elementy osłon silników odrzutowych i rakietowych, elementy osłon samolotów, rakiet i pojazdów kosmicznych
materiałów przemysłu chemicznego: membrany, filtry, katalizatory
Wyroby ceramiczne są często powlekane szkliwem, w celu nadania ich często porowatemu czerepowi, szczelności i ładnego wyglądu.
Struktura i właściwości materiałów ceramicznych
Właściwości materiałów ceramicznych, tak jak wszystkich innych materiałów, zależą od typu atomów występujących w materiale, rodzaju połąłczeń pomiędzy nimi, oraz sposobu w jaki są ułożone (struktury atomowej). Większość ceramicznych materiałów składa się z dwuch lub więcej pierwiastków, tworząc związek chemiczny. W materiałach ceramicznych wystepują wiązania kowalencyjne lub jonowe. Wiązania kowalencyjne i jonowe są generalnie silniejsze od wiązań występujących pomiędzy atomami metali, w skutek czego metale są zazwyczaj znacznie bardziej plastyczne niż ceramika, będaca dla odmiany krucha. Mikrostruktura materiałów ceramicznych może być krystaliczna, amorficzna, lub mieszana. W przypadku mieszanej
struktury, drobne elementy krystaliczne, otoczone są przez strukturę amorficzną, zapewniająca spójność materiału. Struktura atomowa wpływa na wszystkie w zasadzie charakterystyki materiału: chemiczne, fizyczne, termiczne, elektryczne, magnetyczne i optyczne. Mikrostruktura wpływa w największym stopniu, na właściwości mechaniczne i reaktywność materiału.
Materiały ceramiczne charakteryzuje szczególnie:
Powyższa lista cehc ceramiki jest właściwa dla większości materiałów ceramicznych, ale oczywiście istnieją wyjątki, które posiadają właściwości magnetyczne, sa odporne na zmiany temperatury czy są doskonałymi przewodnikami. Wyjątki te mają coraz wieksze znaczenie, pozwalając na nowe niezwykłe ich zastosowania.
Poprzez ceramikę rozumie się również gałąź nauki i techniki, należącą do szerszej dyscypliny - inżynierii materiałowej, badająca naturę, metody wytwarzania i możliwości zastosowania materiałów ceramicznych, a także gałąź przemysłu zajmująca się produkcją materiałów ceramicznych.
Terminem ceramika określa się również dziedzinę sztuki, której niezbędnym elementem jest formowanie materiałów ceramicznych poddanych obróbce cieplnej dla uzyskania trwałego dzieła.
Materiały ceramiczne:
Materiały ceramiczne są nieogranicznymi związkami metali z tlenem, azotem, węglem, borem i innymi pierwiastkami, w których atomy połączone są wiązaniem jonowym i kowalencyjnym.
Ceramiak była wykorzystywana przez człowieka, od tysiącleci. Krzemień oraz kamień i glina były wykorzystywane już w czasach prahistorycznych, jako narzędzia i materiały budowlane. Szacuje się, że pierwsze gliniane naczynia wytwarzane były już 8000 lat p.n.e., a metody produkcji szkła zastosowano już 4000 lat p.n.e. Zakres zastosowania materiałów ceramicznych wciąż rośnie, sprawiając że ceramika odgrywa coraz większą rolę we współczesnym świecie. Przyczyniają się do tego jej szczególen właściwośc: duża odporność termiczną i chemiczną, szczególne właściwości elektryczne, oraz dużą wytrzymałość i trwałość.
Podział materiałów ceramicznych:
- krystaliczne materiały ceramiczne
- częściowo krystaliczne materiały ceramiczne
- amorficzne (szkła ceramiczne)
1.1 materiały wiążące stosowane w budownictwie (Ceramika wielkotonażowa):
1.2. ceramika czerwona budowlana (Ceramika wielkotonażowa) - materiały ceramiczne formowane stosowane w budownictwie:
- cegły
- pustaki
- dachówki ceramiczne
- sączki
2. Ceramika ogniotrwała - materiały odporne na wysokie temperatury, stosowane w przemyśle metalurgicznym, ceramicznym, szklarskim, chemicznym i naftowym.
3. Ceramika szlachetna - produkty to ceramika stołowa i sanitarna oraz ceramika ozdobna, wykorzystanie w przemyśle elektrycznym, energetyce.
- wyroby garncarskie
- fajans
- majolika
- porcelana
4. Ceramika o czerepie spieczonym
- klinkier drogowy
- klinkier budowlany
- płytki ceramiczn
- krztałtki i rury ceramiczne
5. Kafle i płytki szkliwione
- kafle piecowe
- glazura
6. Szkło - materiał nieograniczony, składający się głównie z tlenków, których stan fizyczny stanowi stan pośredni pomiędzy stanem ciekłym a stałym. Szczegolną cechą szkieł jest ich przeźroczystość, dzięki której znajdują szerokie zastosowanie we współczesnym świecie.
7. Ceramika specjalna (techniczna) - zaawansowana ceramika. Ceramika specjalna to zróżnicowana grupa nowoczesnych materiałów. Łączy materiały przeznaczone dla elektroniki, na narzędzia skrawające, elementy ścierne i odporne na ścieranie, materiały ogniotrwale o podwyższonej jakości, ceramika wykorzystywana w przemyśle jądrowym, w silnikach a także w celach medycznych.
Nowoczesne materiały ceramiczne znajdują szereg zastosowań w różnych dziedzinach życia, służąc do produckji:
elementów strukturalnych - ceramicznych protez medycznych, elementów tnących, części silników
elementów elektrycznych - kondensatorów, izolatorów, magnesów, zintegrowanych obwodów elektrycznych, nadprzewodników, półprzewodników, elementów piezoelektrycznych.
powłok - części silników, narzędzia tnące, przemysłowe osłony, pancerze stosowane w przemyśle zbrojeniowym, elementy osłon silników odrzutowych i rakietowych, elementy osłon samolotów, rakiet i pojazdów kosmicznych
materiałów przemysłu chemicznego: membrany, filtry, katalizatory
Wyroby ceramiczne są często powlekane szkliwem, w celu nadania ich często porowatemu czerepowi, szczelności i ładnego wyglądu.
Struktura i właściwości materiałów ceramicznych
Właściwości materiałów ceramicznych, tak jak wszystkich innych materiałów, zależą od typu atomów występujących w materiale, rodzaju połąłczeń pomiędzy nimi, oraz sposobu w jaki są ułożone (struktury atomowej). Większość ceramicznych materiałów składa się z dwuch lub więcej pierwiastków, tworząc związek chemiczny. W materiałach ceramicznych wystepują wiązania kowalencyjne lub jonowe. Wiązania kowalencyjne i jonowe są generalnie silniejsze od wiązań występujących pomiędzy atomami metali, w skutek czego metale są zazwyczaj znacznie bardziej plastyczne niż ceramika, będaca dla odmiany krucha. Mikrostruktura materiałów ceramicznych może być krystaliczna, amorficzna, lub mieszana. W przypadku mieszanej
struktury, drobne elementy krystaliczne, otoczone są przez strukturę amorficzną, zapewniająca spójność materiału. Struktura atomowa wpływa na wszystkie w zasadzie charakterystyki materiału: chemiczne, fizyczne, termiczne, elektryczne, magnetyczne i optyczne. Mikrostruktura wpływa w największym stopniu, na właściwości mechaniczne i reaktywność materiału.
Materiały ceramiczne charakteryzuje szczególnie:
- duża twardość
- odporność na ścieranie
- kruchość
- ognioodporność
- nieprzewodność cieplna (izolatory cieplne)
- nieprzewodność elektryczna (izolatory elektryczne)
- brak właściwości magnetycznych
- odporność na utlenianie
- podatność na gwałtowne zmiany temperatury
Powyższa lista cehc ceramiki jest właściwa dla większości materiałów ceramicznych, ale oczywiście istnieją wyjątki, które posiadają właściwości magnetyczne, sa odporne na zmiany temperatury czy są doskonałymi przewodnikami. Wyjątki te mają coraz wieksze znaczenie, pozwalając na nowe niezwykłe ich zastosowania.
Subskrybuj:
Posty (Atom)
